Que sera sera

“Mag ik even komen spieken?” Een paar nieuwsgierig twinkelende ogen kijken me aan. “Natuurlijk mevrouw, kijk gerust!” “Ooh….prachtig”, zegt ze “En? Hoe is uw beoordeling gegaan”, vraagt ze dan. Ik ben verbaasd door haar vraag. Hoe weet zij dat….? Dan valt bij mij het kwartje…..

Ik was op zoek naar expositieruimte voor fotowerk. En via via kwam ik terecht bij Stichting Welzijn Ouderen Arnhem – locatie De Weldam in Presikhaaf. Ik was bezig met de basisopleiding fotografie aan de Fotovakschool in Apeldoorn. Als kers op de taart leek het me leuk om (een gedeelte) van dat werk te exposeren. Dus op een koude vrijdagmiddag begin februari bezocht ik De Weldam om de mogelijkheden te bekijken. Ook toen ontmoette ik deze dame met pretoogjes. “Ja weet u, mijn zoon fotografeert namelijk ook”, zei ze. En zo startten we een gezellig praatje. Ik vertelde haar over mijn opleiding en over de op handen zijnde beoordeling. Ze was het dus niet vergeten!

Inmiddels zijn we dus bijna twee maand verder. Ik heb dat diploma op zak en denk na over een mogelijk vervolg. Lastig… wat te doen? Wat is wijsheid? Dan hoor ik het lied wat de zanggroep deze middag aan het zingen is. Doris Day…Que sera sera, whatever will be, will be, the future’s not ours to see. Que sera sera, what will be, will be….

De hele maand april is fotowerk van mij te bezichtigen bij
Stichting Welzijn Ouderen Arnhem – locatie De Weldam,
Middachtensingel 39, 6825 HG Arnhem

En als u er dan toch bent, de ouderen daar vinden het hartstikke leuk om een praatje te maken!